วันอังคารที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

Navy Blue Uniform


มีกลอนภาษาอังกฤษบทหนึ่ง ที่ผมเคยอ่านเมื่อตอนเป็นนักเรียนเตรียมทหาร และยังคงจำได้อยู่ เป็นกลอนสั้นๆ สนุกๆ เกี่ยวกับไอ้หนุ่มคนหนึ่งที่ต้องจากบ้านมาเป็นทหารเรือ แล้วพูดกับแม่ของตัวเองเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ที่กองทัพเรือได้เปลี่ยนแปลงตัวเขาไปว่า


Mama Mama can you see !
What the Navy have done to me
Shave my head and shine my shoes
Dress me up in Navy Blue

อ่านแล้ว น่าเอามาร้องเป็นเพลงแร็ป คงดีเหมือนกันนะ หรือจะเอามาร้องเป็นเพลงเชียร์หรือร้องตอนวิ่งออกกำลังกายก็คงจะพอไหว

วันอาทิตย์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

2 ปี ใน ทร.กับความรู้สึกของอดีตทหารกองประจำการ

วันนี้ บังเอิญเข้าไปใน youtube แล้วไปพบ vdo ของอดีตพลทหาร ที่เขาใช้ชื่อเรื่องว่า "มีความรู้สึกที่ดีอย่างยิ่ง ที่ข้าพเจ้าได้เป็นพลทหารทหารเรือในครั้งนี้ คนศุกร์ 13 " ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าเป็นทหารเหล่า พธ. พอดูไปก็ อ้าว ! ศิษย์เก่าเรานี่หน่า เลยเอามาให้ลองดูกันครับ อย่างน้อย ก็อาจทำให้รู้สึกภูมิใจไปกับเจ้าของ vdo ด้วย และนี่ก็นับเป็นเรื่องที่น่ายินดีว่า พธ.ทร.ของเราได้ทำให้คนๆ หนึ่งที่ได้ผ่านเข้ามาใช้ชีวิตร่วมกับเรา ซึ่งแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ได้มีความรู้สึกที่ดีๆ และภา่คภูมิใจที่ได้มาเป็นทหารเรือ



คำคมตอนท้าย vdo อ่านแล้ว สะกิดใจดีมั้ยครับ

วันศุกร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

เปิดตัว

บล็อกนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อไว้เป็นที่สำหรับบันทึกเหตุการณ์ ความทรงจำ และความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อผมมารับราชการอยู่ที่ โรงเรียนพลาธิการกรมพลาธิการทหารเรือ ซึ่งตั้งใจไว้ว่า จะบันทึกและถ่ายทอดเรื่องราวรวมทั้งสิ่งต่างๆ ที่ได้พบเห็น โดยเฉพาะเรื่องที่ดีๆ และน่าประทับใจ ที่เกิดขั้นในโรงเรียนแห่งนี้ มาเล่าสู่กันฟัง ทั้งยังแอบหวังลึกๆ ว่า หากมีใครสักคนหลงทางผ่านเข้ามาอ่านเรื่องราวและ "บันทึกความดี" เหล่านี้ อาจจะได้รับแรงบันดาลใจที่จะสร้างสรรสิ่งที่ดีๆ ให้เกิดขึ้นในสังคมของเรา และอาจช่วยให้เกิดกำลังใจในการทำความดีกันต่อๆ ไป ซึ่งแม้จะเป็นเพียงความดีเล็กๆ น้อยๆ ก็อาจจุดประกายให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ขึ้นได้ ประดุจดังปรากฎการณ์ "ผีเสื้อกระพือปีก" ที่ลมจากปีกของผีเสื้อสามารถส่งผลกระทบต่อเนื่องถึงเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่อีกหลายสิ่งที่ตามมา หรืออาจกล่าวได้ในทำนองเดียวกับคำที่ว่า "เด็ดดอกไม้ สะเทือนถึงดวงดาว" ซึ่งหากเป็นไปอย่างที่ตั้งใจไว้ ก็คงนับได้ว่า คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไปในการบันทึกเรื่องราวต่างๆ ในบล็อกนี้แล้ว